De laatse week SA en thuiskomst!

Gisteren middag ben ik samen met mijn ouders gearriveerd in Düsseldorf waar Jasper (broer), Veerle (zus) en Bo (de hond) ons op stonden te wachten. Het was een geweldig wederzien, vooral Veerle bleek ons erg gemist te hebben, want ze heeft wel een kwartier staan huilen. Vervolgens was het een heel geprop om ons met de bagage in de auto te krijgen. Pappa’s auto had thuis niet willen starten, waardoor ze met Marjo’s auto kwamen en die is natuurlijk ietsjes minder ruim. Uiteindelijk hebben we met z’n drieën op de achterbank gezeten en een hele grote tas op onze schoot gehouden, Bo bij mamma’s voeten en zo zijn we naar huis gereden. Daar stonden Marjo en August te wachten.
Inmiddels is het een dag later, ben ik een klein beetje uitgerust en is het tijd mijn laatste dagen van mijn reisverslag af te ronden. Veel leesplezier!

St Lucia (maandagavond t/m dinsdag)
Maandag na het plaatsen van mijn reisverslag hebben we wat souvenirs winkeltjes bezocht en even flink wat cadeautjes voor het thuisfront ingeslagen. ‘s avonds zijn we lekker uit eten gegaan in St. Lucia bij Oceans Basket, eindelijk een keertje vis! Na het eten besloten we op aanraden van de eigenaresse van het gasthuis op nachtsafari te gaan in het stadje zelf. We reden met de auto de achterstraten in en ja hoor in het tussen graslandje van een weg en een parkeerplaats, stond een enorm nijpaard te grazen. Ik wist niet dat nijlpaarden zo vreselijk groot en dik konden zijn. Ook al zaten we in de auto, het was best een beetje eng. Ik heb hem redelijk goed op de foto gekregen, dus hoop hem jullie te kunnen laten zien.
De volgende dag was het weer minder slecht dat voorspeld. Alle tours waren de dag ervoor afgelast, maar nu ging toch een heleboel door. We boekte een Hippo & Crocodille boottrip van 2 uur. We hebben vreselijk veel nijlpaarden gezien, maar allemaal grotendeels onderwater en enkel hun hoofd kwam boven water uit. Tevens zagen we heel veel prachtige vogels en enkele krokodillen.

Hluhluwe-iMfolozi Park (dinsdag t/m woensdag)
Na de trip zijn we vertrokken naar Hluhluwe-iMfolozi Park. Vanaf binnenkomst in het park zagen we al de grote verschillen met het Kruger park. Heel veel groen, veel bomen, heel bergachtig, veel natter, vele modder poeltjes en stroompjes. Op zijn manier weer prachtig. Het viel ons al snel op dat er een stuk minder Impala’s te zien waren, maar al snel kwam de eerste neushoorn over de weg naar ons toe gerend. Er zat een auto voor ons die hard in de achteruit ging en ook wij gingen snel achteruit. Vlak voor ons draaide hij eindelijk de bosjes in. De bestuurder van de andere auto draaide het raampjes open en zei: scarry he! We besloten weer een zanderige bijpas te nemen en toen zagen we in de bosjes drie neushoorns staan. Ook zij kwamen de bosjes uitgerend en kwamen dit keer achter de auto aan. Met z’n drieën op een rijtje over de weg… Wat een park! Gelukkig bleef het alleen bij dreigen en gingen ze daarna weer snel de bosjes in. Langzaam reden we door naar Hilltop, ons camp. De teller wat betreft neushoorns stond toen al op 10, maar voor de rest hadden we niet zo heel veel dieren gezien. Hilltop bleek een prachtig kamp. Ook al hadden we de goedkoopste hutjes, ze waren heel erg lux en we hadden een enorme gezamenlijke keuken, wasruimte, toiletgebouw etc. Na veel gediscussieer besloten we toch maar uit eten te gaan, waar we na afloop heeel erg blij om waren. We kregen een enorm buffet en ik denk dat het het lekkerste buffet is wat ik ooit gehad heb. Het was vreselijk uitgebreid en vreselijk lekker en heel gezellig. Halverwege kwamen de koks de keuken uit en die gaven een hele zang en dansvoorstelling. Natuurlijk veels te veel gegeten, maar we hebben genoten!
De volgende dag naar het zuiden van het park gereden, waar we toch wel wat meer dieren zagen. We kwamen aan de 21 neushoorns, helaas geen zwarte neushoorns gezien, ook geen wild dogs, waar ik zo op gehoopt had. Wel zagen we nog 4 leeuwen, hyena’s en vele baby impala’s, heel veel giraffen en zebra’s, maar het gekke was dat we maar 1 olifant zagen.

Mtzunzini (woensdag t/m donderdag)
In de namiddag toch maar het park uitgereden om via de kust richting Drakenberg te rijden. Na een tijdje zoeken vonden we een slaapplaats in het stadje Mtunzini in het park Umlalazi Nature reserve. Het was een heel leuk houten huisje, met compleet woonkamer met TV, keuken, hele nieuwe badkamer met douche en bad en 2 slaapkamers. Het was heel gezellig en we waren heel blij dat we toch een huisje hadden gevonden en geen camping plaats, want inmiddels was het hard gaan regen. Dit keer zelf gekookt en gezellig binnen gegeten terwijl het buiten regende.
De volgende ochtend toch maar even het park verkennen. Dichtbij was een grote rivier en iets verder op de zee. We hebben over het prachtige strand gehold en er was helemaal niemand te bekennen.

Drakenberg (donderdag t/m maandag)
Vervolgens zijn we op weg gegaan naar Drakenberg. Als eerste zijn we in Kamberg gearriveerd. Daar kregen we een huisje, maar omdat het naar gas bleef ruiken kregen we 2 luxere chalets toegewezen voor hetzelfde geld. Het werd vreselijk koud die avond en we hebben de kachel aangemaakt en nog een elektrisch kacheltje en met dikke truien aangezeten. Het weer was dus een hele omschakeling. We hebben gekookt en hebben we nog even in bed film gekeken op mijn laptop. In bed heb ik onder een laken, 2 wollen dekens en een sprei geslapen ipv onder helemaal niets zoals in Kruger en st. Lucia.

De volgende ochtend zijn we om 9 uur samen met een gids de bushrockpaintings gaan bezoeken. De paintings waren meer dan 2000 jaar oud en hij vertelde er hele verhalen bij. ’s Middags zijn we doorgereden naar het noorden van Drakenberg naar Royal Natal. Aangezien het weekend was, waren alle huisjes bezet, maar aangezien we tenten bij hadden besloten we op de camping te gaan staan. We aten van ons stormkeukentje, want er was geen restaurant in de buurt. De volgende dag zijn we de bekende Gorge walk. Die gaf prachtig uitzicht op het Amphitheater, een enorme rotswand dat de vorm van een theater had. Verder zou het uitzicht geven op een 954 m hoge waterval, de op 2 naar hoogste van de wereld. In het begin was de wandeling vrij druk, maar op een gegeven moment moesten we over een steile ladder en hadden we een vertikaal klimstuk tussen de rots en een boom. Na dat punt zagen we nog maar heel weinig mensen. We zijn door de rivier bedding gelopen in de hoop uitzicht te krijgen op de waterval, maar we hebben hem helaas niet gezien. We zijn er niet zeker van of het gewoon nog iets verder was (verder dan waar het pad ophield) of dat het gewoon zo droog was dat er geen water naar beneden kwam, wat natuurlijk goed mogelijk is aan het einde van het droogseizoen en het begin van het regenseizoen. De terugweg moesten we heel hard doorlopen om nog op tijd bij het enige campingwinkeltje te zijn. We besloten eens een typisch Afrikaanse braai te doen en daar kochten we vlees en kolen voor in. Ze hadden daar prachtige picknickplaatsen allen voorzien van een braai. We kozen er een uit aan een meertje en hebben daar heerlijk gezellig gegeten onder kaarslicht.

De volgende dag was het weer ontzettend warm, we begonnen een wandeling, maar al snel besloten we hem niet te lang te maken vanwege de hitte en ook wel de vermoeidheid van de dag ervoor. ’s Avonds hadden we niet veel producten om te koken meer over en in de campingwinkel kon je alleen vlees kopen, geen groente of fruit. Dus besloten we dit keer pannenkoeken te gaan bakken op ons stormkeukentje op weer z’n picknickplaats. ’s Avonds begon het te regenen en zijn we met z’n drieën in mijn kleine mini tentje film gaan kijken. Heel knus.

Maandag onze laatste dag in drakenberg moesten we vroeg op, want we moesten opruimen en mamma en ik zouden om 9 uur gaan paardrijden. Ik had een reservering gemaakt voor een 2 uur durende rit, maar nu in overleg konden we toch een 3 uur durende rit maken door de bergen, wat natuurlijk toch wel wat spectaculairder was. We kregen met z’n tweeën één gids. We hadden beide een klein bruin paardje, heel anders gebouwd als Ilse. We begonnen in een flinke stap en al snel werden we geloof ik getest op onze rijvaardigheid. We gingen draven in een flink tempo en mamma en ik waren zeer verbaasd over de draafkwaliteit van onze paarden op zo’n onregelmatig pad. Al snel gingen we over in galop en werd het racen over mega smalle paadjes met allemaal horizontale balkjes eroverheen. Ik snapte niet hoe de paarden dat konden zonder te struikelen, dus in het begin vond ik het best een beetje eng. Uiteindelijk kreeg ik door dat de paarden het echt wel konden en kon ik genieten van de omgeving. Het was een prachtig rit hoog over een bergrug met bijna 360 graden uitzicht. Een wandeling die we nooit in 1 dag te voet konden doen. We zijn de hele weg ook niemand tegengekomen. De paarden gingen ook steile rotsige paadjes op en af. Echt raar dat ze dat konden. De laatste paar honderd meter kwamen we op de verharde weg uit en vroeg de gids aan ons of alles Oke was. Toen ik knikte spoorde hij z’n paard opnieuw aan en gingen we in een racegalop die nog vele malen harder was. Over de verharde weg kei en kei hard tot we bij de stal aankwamen. Mijn paard was echt super super snel en als ik met mijn tong klikte ging ze nog harder. Onverstelbaar! Het leuke vond ik dat ik merkte dat de paarde echt wilde lopen en rennen (en niet alleen de terugweg). Ook zij leken het heerlijk te vinden! Terug bij de stal kregen ze wat lekkers en liepen ze uit zichzelf de bijna oneindig grote weide in. Nee die paarden hadden zeker geen verkeerd leven.

’s Middags reden we terug naar Johannesburg. Onderweg wilde ik mijn lakens, kussen, deken en nog wat ander spullen afgeven, omdat ik die niet mee naar huis kon nemen. We kwamen in een wegafzetting terecht waar we 20 minuten moesten wachten. Er kwam weer een man souvenirtjes verkopen omdat hij nieuwe schoenen nodig had, zei hij. Ik zei dat ik geen schoenen kon geven, maar wel lakens en een kussen. Een vrouw die erbij liep kreeg mijn camping matje en een deken. Ze waren er zo blij mee dat ik uiteindelijk het neushoorn souvenirtje gratig kreeg. In Johannesburg belande we in dezelfde backpackers belande als ik mijn aller aller eerste nacht in SA had doorgebracht. We zaten langs het vliegveld en aangezien we de volgende dag pas ’s avonds vlogen konden we nog de hele dag iets in Johannesburg doen. We gingen met de trein naar Santon het noorden van Johannesburg waar we hebben gewinkeld in Nelson Mandela square. We hebben nog heel wat souvenirtjes gekocht. We keerde terug naar de backpackers om onze spullen op te halen en de auto in te leveren. Rond 5 uur checkten we in en om 20.15 uur verlieten met een uur vertraging in de stromende regen Zuid-Afrka.
Dit was het einde van een geweldige tijd in Afrika en de leukste vakantie die ik ooit met mijn ouders heb gehad.
Ik wil jullie allemaal bedanken voor het lezen van mijn reisverslagen en de leuke berichtjes hieronder, op facebook en via de mail en natuurlijk: Tot heel snel!

Groetjes, en veel liefs, Carlijn