Reis door SA met mijn ouders - Reisverslag uit Pretoria, Zuid-Afrika van Carlijn Brands - WaarBenJij.nu Reis door SA met mijn ouders - Reisverslag uit Pretoria, Zuid-Afrika van Carlijn Brands - WaarBenJij.nu

Reis door SA met mijn ouders

Door: CarlijnBrands

Blijf op de hoogte en volg Carlijn

21 November 2011 | Zuid-Afrika, Pretoria

Sorry voor de vertraging van dit reisverslag, maar jullie kunnen vast wel bedenken dat ik het sinds pappa en mamma’s komst heel erg druk heb gehad. Bovendien zijn we natuurlijk gaan reizen en was er niet veel beschikking over internet. Hier even een inhaalslag. Ik ben benieuwd of jullie het volhouden van het begin tot het eind en anders kun je selectief de kopjes uitkiezen. Veel leesplezier!

Lajuma vóór hun komst
Vorige week was mijn laatste week in Lajuma en het afscheid nemen begon. Laatste keer townday, laatste ritje Ilse, laatste nacht in de barn etc. etc. Opruimen en voorbereiden op pappa en mamma’s komst. De week ging sneller dan ik had verwacht en ineens was het donderdag en was het zover. Drie keer de berg op gelopen waar in bereik had om ze te bellen over hun aankomst. Rond een uur of drie kwam Oldrich langs de Barn en gingen we mijn ouders onderaan de berg ophalen. Ik kon natuurlijk niet wachten en de enorme bubbel weg naar beneden leek nog langer dan normaal. Onderaan de berg aangekomen waren mijn ouders nog niet gearriveerd, maar al snel verscheen een spierwitte auto aan de horizon die linksaf sloeg richting ons. Ik ben pappa en mamma om de hals gevlogen. Het leek zo onwerkelijk, dat ze daadwerkelijk daar waren. Ik moest ze goed voorbereiden op de lange bobbelweg naar boven. ‘glaswerk en andere breekbare spullen op schoot, zet je schrap en daar gaan we!’

Lajuma met mijn ouders (donderdag t/m maandag)
De weg naar boven flink gekletst en vooral mijn moeder leek onder de indruk van de bobbelweg. ‘dat auto’s hier overheen kunnen rijden’. Onderweg hun eerste bushbuck en Baboons gezien. In de barn mijn spullen opgepikt en kennis gemaakt met de eerste studenten. Vervolgens naar de Waterfall lodge doorgereden. Het uitzicht is prachtig daar. De logde is gebouwd tegen de berg en heeft aan 1 kant bijna alleen maar glas wat uitzicht geeft over o.a. een waterval. De woonkamer en keuken zitten in 1 hut en twee losse hutten met grote slaapkamers met badkamers, voor ieder 3 personen. Ik kon een heerlijk tweepersoonsbed nemen, met heerlijke lakens en kussen, wat natuurlijk echt een luxe was voor wat ik tot nu toe gewend was in Lajuma. ‘s Middags heb ik ze meteen mee genomen om de Barn en de paarden te laten zien en het gedeelte waar ik mijn experimenten had uitgevoerd. Rond 7 uur liepen we terug naar de waterfall lodge waar hun een verassing te wachten stond. Melissa (USA) en Laura (NED) hadden Bobootie (een traditioneel Afrikaans eten) gemaakt en een groot kampvuur buiten aangemaakt. Dat was natuurlijk geweldig ‘thuiskomen’ van een wandeling. Even later kwamen ook Rebecca en Hendrik (GER) en was het gezelschap compleet. Zo konden mijn ouders kennis maken met de studenten waar ik het meest mee op was getrokken. Bij het kampvuur hebben we heerlijk gegeten en gekletst. Het was geweldig gezellig!

De volgende morgen besloten we een beetje uit te slapen, want de reis was vermoeiend geweest. Tegen de middag gingen we naar de Barn om wat te internetten. ‘s Middags hebben we warm gegeten en rond 4 uur zijn we begonnen aan onze Lajuma beklimming ( de hoogste piek van Southpansberg). Onderweg zagen we 2 Koedoe’s, 6 klipspringers en 2 Dassies, dus we hadden geluk! 6 uur kwamen we op de top aan en vlak voor zonsondergang zijn we weer aan de afdaling begonnen om deze voornamelijk in de schemer en in het donker te doen, wat zo gepland was, want het was volle maan. Uitgerust met koplampen hebben we 2 uur gelopen en eindigden we tegen 8 uur voor de ‘Bushyboom’. Dit is een boom waar we een soort van ‘tamme’ buhsbaby hebben, die banaan komt eten rond redelijk vaste tijden. Ik smeerde banaan op de tak en op een bankje gingen we zitten wachten. Binnen enkele minuten scheen mijn zaklantaarn al op 2 felle ogen: “Bushy!”. Even later verschenen er nog 4 andere bushbabies in de boom, die we allemaal goed konden zien. Dat was erg leuk om mijn ouders te laten zien, bushbabies waren immers mijn studyspecies.

De volgende dag zijn we weer heel vroeg op gestaan om de Leopard trail te doen. Dit is de leukste wandelroute van Lajuma vanwege zijn kruip en sluipdoor routes, door grotjes en tussen de stenen door. De terugweg zijn we even langs Judy geweest om kennis te maken en vervolgens terug naar de waterfall lodge om te lunchen. ‘s Middags was het erg warm en we besloten te gaan zwemmen in mijn favoriete rockpools. Ook dit vonden mijn ouders weer prachtig. Onderweg ook nog de Samago apen gezien.
‘s Avonds was er een grote ‘afscheids’braai gevolgd door een ‘afscheids’ feest, aangezien Mellisa, Jorden en ik die maandag zouden vetrekken. Mijn ouders zouden niet mee gaan en toen ik ging hebben ze wel tien keer aangedrongen om me om 11 uur op te komen halen, aangezien het toch wel een half uur lopen is in het donker. Haha. Toen ik bij de braai aankwam hebben we daar met z’n alle hard om moeten lachen. Heb ik ruim drie maanden zelfstandig in Lajuma overleefd en nu had ik een soort van tijd dat ik thuis zou zijn en aan zou kloppen dat ik goed was aangekomen. Het was een gezellige avond, maar besloot toch rond 11 uur dat ik maar terug moest. Onderweg kwam natuurlijk pappa me tegemoet..

Zondag, de laatste dag in Lajuma, lekker uitgeslapen. Ik besloot die dag rustig aan te doen. Laatse afrondingen, back-ups maken, foto’s uitwisselen en al mijn afscheidscadeautjes inpakken. Pappa en mamma hadden heeeel veel pepernoten meegenomen, dus dat had ik in mooie trommels gedaan of in plastic folie en uitgedeeld aan Judy en Oldrich, Ian en Reita, Olga (de poetsvrouw) en Ticha (een werker die mij veel had geholpen) en de studenten waar ik het meeste mee omging. Het was die dag 44 graden, dus smiddags maar weer even gaan zwemmen bij de waterfall lodge zelf dit keer. Later in de middag mijn moeder toch overgehaald om toch proberen een ritje te maken op Ilse en Lady. Tegen 5 uur koelde het af en ging ik de paarden zoeken, maar dit keer vonden ze mij. Ze opgezadeld en mamma op Ilse gezet en ik zelf zonder zadel op Lady. We hebben ruim een uur gereden in alle gangen en mamma vond het prachtig en zo leuk dat ze nu op de andere kant van de wereld ook op dat witte paard zat waar ik het in mijn reisverslagen altijd over had. De terugweg heb ik haar afgezet bij de waterfall lodge, Lady haar tuig afgenomen en ben ik zelf op Ilse gekropen om ze samen terug te brengen. Dat was mijn laatste half uurtje rijden op Ilse…en daarna heb ik afscheid van ze genomen….
‘s Avonds een typisch Afrikaanse braai gehouden bij de waterfall lodge.

Maandagochtend om 5 uur opgestaan. Om 7 uur werden we opgehaald door Oldrich en heb ik bij de barn iedereen een afscheidsknuffel gegeven. Onderaan de berg zijn alle auto’s nog gestopt en heb ik ook afscheid genomen van Oldrich en Judy. Gek genoeg had ik er op dat moment minder moeite mee dan de dag ervoor. Ik had gewoon het idee dat het geen echt afscheid is al is dat niet echt een heel realistische gedachten. Judy zei ‘I do not say goodbye, you will comeback’. .. wie weet.

Kruger National Park (maandag t/m vijdag)
Na het afscheid zijn we met z’n drieën doorgereden naar Louis Trichardt om onze laatste inkopen te doen en vervolgens doorgereden naar Kruger. Rond half een zaten we in het park en binnen een half uur zagen we onze eerste Olifant van een paar meter afstand, Kudu’s en vele vele inmpala’s. Binnen een paar uur zagen we ook nog meer olifanten, zebra’s, nyala’s en we werden omsingeld door een mega kudde buffalo’s. We konden niet meer voor of achteruit en hebben zeker een half uur stilgestaan. Tegen half 6 kwamen we aan in ons eerste kamp: Shingwedzi. Meteen een plons genomen in het zwembad en ‘s avonds zelf gekookt op ons stormkeukentje. We hadden een mooie hut met lekkere bedden, maar geen airco. Gelukkig ging het ‘s avonds heel hard waaien, dus het koelde lekker af. Smorgens om 5 uur opgestaan en om 6 uur reden we het kamp uit. Deze dag zagen we weer mega veel olifanten, maar nu ook giraffen en vele antilopen. Het werd steeds mooier en mooier en we waren verbaasd over van hoe dichtbij we de dieren konden bewonderen. Soms slechts enkele meter afstand en ze keken nauwelijks of niet van de auto’s op. Het was nog veel leuker dan gedacht! Aangezien het het einde is van het droogseizoen en het begin van het regenseizoen, is het waterniveau op z’n laagst. Bijna alle drinkpoelen waren leeg en alleen in de grote rivieren stroomt water. Soms staken we een grote rivier over via een brug en mochten we de auto uit om van het uitzicht over de rivier te kunnen genieten. Vaak zagen we dan de nijlpaarden op het strand of onder water, de krokodillen en olifanten die kwamen drinken en ‘douche’ namen..
Olifants was ons volgende kamp. Hier hadden we een heerlijke bungalow met een prachtig uitzicht over de rivier. We besloten hier uit eten te gaan en we hadden een heerlijk buffet. De volgende ochtend stonden we om 03.15 uur op omdat we een vroege ochtenddrive geboekt hadden, waarvoor we om 3.45 uur moesten verzamelen. Toen de ranger zich voorstelde hoorde we de leeuwen brullen, dus het was super spannend. Hij vroeg naar onze wensen en ik zei dat ik graag een luipaard wilde zien. Toen we vertrokken was het nog steeds pikkedonker! Het duurde ook niet lang voordat we onze eerste leeuw zagen. Iets verder op dachten we nog een leeuw te zien, maar nee…. Het was een luipaard!!! Mijn wens was in vervulling gegaan. Hij was niet heel dichtbij maar dichtbij genoeg om een mooie indruk achter te laten. Eindelijk een luipaard na al die tijd in Lajuma en geen gezien te hebben. Later zagen we bij een drinkplaats 18 leeuwen liggen! Wouw! En even later nog 2 neushoorns wat onze Big Five compleet maakte!!! Daarna zagen we ook nog een hele groep hyena’s. Dat alles was zeker het vroeg opstaan waard! Terug op het kamp hebben we even rustig ontbeten en zijn we rond half 9 verder op pad gegaan. Het was weer prachtig. Nog een keer langs de leeuwen gereden en over een brug waar we eruit mochten. Daar zagen we een hele grote kudde olifanten uit de bosjes na de rivier trekken om te drinken en vervolgens trokken ze weer terug. Dat was een prachtig gezicht en daar hebben we vele foto’s van gemaakt. In de middag reden we langs een drinkpoeltje waar we heel veel dieren door elkaar zagen lopen: Neushoorns, Giraffen, Impala’s, Warthogs (pappa’s favouriete dier!) en zebra’s. Niet al te laat arriveerde we in ons 3de kamp: Satara. Daar hebben we vroeg gegeten en vervolgens even gaan slapen, aangezien we een nachtdrive geboekt hadden en dat was met zo vroeg opstaan natuurlijk wel een hele lange dag. De nachtdrive begon om 8 uur en dit keer waren we toch wel met wat meer mensen dan met de ochtend drive. We zagen al snel een aantal genets. 2 grote en 2 kleine, 2 whitetailed mongooses en als klap op de vuurpeil 2 leeuwinnen midden op de weg met 6 jonge leeuwtjes. Ik zat in een open auto gewoon op 2 meter afstand van een leeuw. Ik heb, ondanks het donker, super mooie foto’s gemaakt. Ik denk dat we zeker een half uur voor die leeuwen hebben gestaan. Dit was een prachtige dag!
De volgende, 4de dag, maar ietsjes later opgestaan. Weer mega veel olifanten (wat betreft telling hadden we het maar opgegeven omdat we al ruim over de honderd zaten). We reden een bijpass op en kwamen een hele stoet olifanten tegen op weg naar een waterpoel. Bij de waterpoel, die op ongeveer 30 meter van ons vandaag was, zijn we gestopt om te kijken of de olifanten daar gingen drinken. We waren getuigen van 30 olifanten van alle leeftijden, groot en klein die een bad namen in de poel. Het was een groot badspektakel. Olifanten spoten water over zich heen, de kleinere olifanten gingen letterlijk op hun zij liggen in het water en kopje onder, kleine olifantjes pletste met hun voeten en slurf in het water en grote olifanten die modder in het rond spoten. 1 grote olifant probeerde 2 verloren buffalo’s weg te jagen terwijl andere olifanten aan de andere kant van de oever de wacht leken te houden. Van ene op het ander moment was het over en trokken de olifanten om de beurt het water uit en in een lange stoet de bosjes weer in. Het was pas dan dat er andere auto’s arriveerde om de laatse olifanten het water te zien verlaten. Wij waren de enige getuige van een prachtig olifanten spektakel. 's middags reden we langs de Sabie, de rivier waar het meeste wildlife te spotten zou zijn. Helaas zagen we niet heel veel, alleen nog wat van een afstand. Ons 4de en laatse kamp was Lower Sabie. Hier hadden we twee hutjes en sliep ik alleen. Weer even gezwommen en erg lekker gegeten in het restaurant. De volgende ochtend weer heel vroeg op en dit keer zonder ontbijt vetrokken. In Skukuza hebben we koffie gedronken en ontbeten. Opnieuw hebben we die dag Leeuwen gezien wat de teller op 32 in het totaal zette. Ook weer een aantal hyena’s en voor het allereerst babyimpalaatjes!!! Zo schattig! We zagen duizenden en duizenden impala’s, maar tot dan toe nooit kleintjes. Het was een wens van mamma om die nog te zien voor dat we het park uitreden en dat was dus net gelukt. Iets voor 12 verlieten we het Kruger National Park.

Onze telling was als volgt: 31 leeuwen, 1 luipaard, 7 neushoorns, 5 genets, 9 spotted hyena’s, 2 whitetailed mongooses, 5 krokodillen, 1 side stiped jackal een heel aantal Nyala’s, bushbokken, leopard turtoises en dwarft mongooses, rond de 50 zebra’s, nijlpaarden, giraffen, warthogs, Kudu’s, vervets, baboons en steenbokken <100 Bufalo’s, waterbucks, wildebeest, olifanten en meer dan duizend impala’s. Daarnaast nog heeeel veel mooie vogels, waaronder vele vultures (aasgieren), eagles en uilen.

Swaziland (vrijdag t/m zondag)
Na Kruger zijn we gelijk doorgereden naar Swaziland. Vlakbij de grens aangekomen vroeg pappa of we de paspoorten bij de hand hadden. Ik zei dat dat niet zo makkelijk zou gaan en dat we daar nog wel eens een uurtje voor nodig konden hebben. Ik bleek gelijk te hebben. We moesten de auto neerzetten en eerst moest ik helemaal mijn laptop laten registeren, vervolgens mijn paspoort laten zien bij de zuid-afrikaanse emigratie, dit ging niet zo heel makkelijk, aangezien mijn visum is verlopen en ik nog steeds geen verlenging heb ontvangen in Louis Trichardt. Gelukkig had ik officiële brieven meegekregen wat uiteindelijk de doorstal gaf dat ik toch de grens over mocht. Vervolgens moesten we naar de Swazilandse immigratie en moesten we ook nog onze hele auto later registeren… En jahoor we waren een uur verder toen we echt Swaziland inreden. Al snel werd de verleiding van alle souvenirs tentjes langs de kant van de weg me te groot en kocht ik twee olifantjes om mijn olifanten collectie aan te vullen. Rond half 4 reden we het Malalotje NR in en leek het te gaan omweren. Hier hadden we een camping geboekt, maar dat leek ons toch niet zo’n geslaagd idee meer. We vroegen of ze ook nog een hut beschikbaar hadden en dat hadden ze gelukkig. Er was alleen een probleem. Er was geen water en geen elektrische tijd vanwege een blikseminslag de dag ervoor. Hiervoor wat korting afgedingt. Al snel kwamen we erachter dat het missen van stroom niet heel erg is, maar het ontbreken van water is toch wel heel vervelend. Je kunt niet naar de WC, je kunt niet douchen, je kunt niets koken etc. etc. Toen het ging regen hebben we alle pannen buiten gezet om het water op te vangen. Uiteindelijk hebben we met dat water pasta kunnen koken op het stormkeukentje en uiteindelijk niet zo heel slecht gegeten. ‘s Nachts was er weer een fikse omweersbui, maar ach ja dat was ik inmiddels gewend van Lajuma. ‘s Morgens was het lekker koel en besloten we ondanks de mist te gaan wandelen. Al snel zagen we vele Blesbokken en Dassies. Het landschap is heel anders dan in Zuid-Afrika, grasgroene heuvels met bomen en een paar stenen en wat stroompjes. We zijn naar een waterval gelopen, maar door gebrek aan een goede kaart moesten we dezelfde weg terug. Die middag zijn we gaan eten in een natuurpark iets verder op waar ze wel stroom hadden. ‘s Avonds wat plannen gemaakt voor Drakenberg en natuurlijk weer lekker vroeg naar bed.

St. Lucia (zondag en maandag)
’s morgens weer om 5 uur opgestaan en om 6 uur vertrokken richting St. Lucia. De rit ging voor de verandering eens sneller dan verwacht. Zelfs bij de grensovergang hoefde we niet lang te wachten. Terug over de grens naar Zuid-Afrika kreeg ik zelfs direct een visum voor 11 dagen! 8 weken geleden vroeg ik in Louis Trichardt verlenging van mijn visum aan, maar dat had ik nog steeds niet gekregen, waardoor mijn bezoek aan Swaziland voor problemen kon zorgen. Na heel veel moeite had ik een brief gekregen van de home affairs om het daarmee te proberen en nu kreeg ik zelfs zonder verdere vragen een visum! Ook raar… maar ik was wel blij! In st. Lucia aan gekomen kreeg ik gelijk heel veel zin om dingen te doen. Het zag er super gezellig uit en het is maar heel klein. Aan het meer zie je allemaal waarschuwingsborden voor Nijlpaarden en Krokodillen. De nijlpaarden schijnen zelfs ‘savonds en ’s nachts door het dorpje te wandelen. Ons huisje heeft een zwembad op 5 meter vanaf onze achterdeur, dus daar maken we gretig gebruik van. ’s Middags hebben we lekker rond gewandeld en ’s avonds in ons eigen appartement Bobootie gemaakt en gegeten.

De volgende ochtend werden we om 8 uur opgehaald voor een snorkel safari in Cape Vidal. Wij drie waren de enige met de gids, dus dat was een privé tour! We reden door de wetlanden waar we weer heeel veel dieren zagen. Pappa en mamma konden rode duiker, common duiker, banded mongoose en bushpig als nieuwe soorten aan hun lijst toevoegen. Het landschap is heel mooi en anders en je kijkt veel over zee en het meer. Ook zijn er veel andere bomen dan we tot nu toe gezien hadden. Onze gids vertelde veel over de verschillende ecosystemen en de dieren. Tegen elf zouden we gaan snorkelen, maar helaas was er veel te veel wind. Gelukkig konden we wel zwemmen en dat was heel spectaculair vanwege de zeer hoge golven. Zelfs pappa en mamma leken wel een stel kleine kinderen die niet uit het water weg te slaan waren. We gingen vele malen kopje onder en ik heb geloof ik blauwe plekken van de keren dat mijn benen gewoon onder mij uit gespoeld werden en ik hard op de bodem terecht kwam. Om 1 uur werden we weer opgehaald en toen had onze gids de tafel gedekt ergens in de bushes en hadden we een complete bbq! Dat was heel apart en lekker! Via verschillende zandwegen gingen we uiteindelijk terug naar st. Lucia. Ondanks dat het een snorkel safari was en we niet hebben gesnorkeld, was het een hele leuke trip!

Heel veel liefs, Carlijn
En natuurlijk veel groetjes van Irma en Johan




  • 27 November 2011 - 17:14

    Laura C:

    Hoi allen,

    Wist niet dat een nieuw verhaal online stond, en hoorde het van Marjo, dus ben gelijk gaan lezen. Wat een topvakantie hebben jullie daar zeg! Prachtig die foto's en helemaal jullie beiden op de paardjes, het plezier straalt eraf :D. Nou, geniet nog van de laatste daagjes en tot gauw!!

    Liefs Laura

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Carlijn

Actief sinds 23 Juli 2011
Verslag gelezen: 243
Totaal aantal bezoekers 29555

Voorgaande reizen:

02 Oktober 2018 - 16 Oktober 2018

Youth Olympic Games (YOG) in Buenos Aires

21 November 2017 - 07 Juni 2018

Research assistant Molerat project in Zuid Afrika

01 April 2016 - 29 April 2016

Costa Rica - Nicaragua - Panama

03 Augustus 2011 - 30 November 2011

Lajuma, bushbaby onderzoek

02 Juli 2017 - 30 November -0001

Zuid-Amerika

Landen bezocht: