Dat is Makado

Af en toe snap ik er niets van in Louis Trichardt en vraag ik me af wie de experts zijn. Voor de 3de keer terug geweest naar Home Afairs om mijn Visa te regelen. De eerste keer was ik weggestuurd omdat ik te vroeg was. Een paar weken later kwam ik terug en konden ze onze vragen niet beantwoorden: wat als ik alsnog mij vliegticket wil verplaatsen (Rebecca’s vraag), Wat als mijn Visa klaar is en ik al door de rest van Afrika ben gaan reizen? Kun je je Visa een 2de keer afvragen etc. etc. Ze vroegen ons hoe ze de stempels in onze paspoorten moesten lezen, wanneer we gearriveerd waren en wanneer het verliep… Dus we zeiden dat we een week later wel weer terug zouden komen en besloten het dan zelf maar op internet uit te pluizen. Toen we weggeliepen deelde ze ons nog even mee dat we wel zo snel mogelijk moesten komen hoor! Een week later lopen we voor de 3de keer home Affairs in. Natuurlijk herkende ze ons, want veel blanke zijn er niet. Ze las opnieuw alle drie onze paspoorten en gek genoeg zei ze tegen mij dat ik volgende week terug kon komen….. ja daaag! Nee ik wilde het meteen doen en heb het dan ook allemaal ingeleverd. De prijs was dit keer lager dan drie weken ervoor dus dat was een kleine meevaller…..hoezo vaag..
Vervolgens ging ik naar het postkantoor om postzegels te halen, want deze verkopen ze nergens in de winkel…. Moesten ze alles afzoeken..’nee we hebben geen postzegels’ Hoezo? Jullie zijn toch een postkantoor? Gelukkig is er nog een ander postkantoor, dus daar maar naar toe. International small letter…. Ow wat moet daar op? En dat vragen ze aan mij? Gelukkig had ik al eerder een kaart gestuurd en wist ik dat er 6 rand op moest, dus dat moest ik de meedewerkster van het postkantoor vertellen. Na een kwartier zoeken had ze eindelijk postzegels. Nee ik kan je nu wel vertellen dat Louis Trichardt totaal niet toeristisch is… alhoewel je toch wel zou kunnen zeggen dat er jaarlijks genoeg Lajuma studenten zijn die Visa’s aavragen en een keertje een postkaartje naar huis willen sturen. Maar zoals Oldrich dan zegt: 'Tja dat is Makado' (afrikaanse naam voor Louis Trichardt)
Toch vond ik het een lekkere townday. Weer lekker gegeten en de meest heerlijkste milkshake van de groenten en fruit winkel. Je mag hem geheel zelf samen stellen met vers fruit en dan mixen ze hem met ijs voor maar € 1.50 voor een halve liter dus dat is niets en vele malen lekkerder dan die van de MC.
Eenmaal aangekomen in Lajumja is het altijd even spannend om te zien of al je etenswaren de reis de berg op hebben overleeft. Er is altijd wel wat wat met schade aankomt, maar dit keer was kilo suiker in mijn tas ontploft en zat letterlijk alles onder. Dus de rest van de week eet ik zo’n beetje alles zoet. Haha. Beter dan dat de zure room ontploft of andere vloeistoffen wat iedere week wel iemand overkomt. De eieren en glazenpotten houden we wel netjes op onze schoot maar soms gaat het toch mis.
Dinsdag heb ik hard aan mijn presentatie gewerkt en dinsdagavond heb ik eerst heerlijk meegegeten met de earthwatchgroup en daarna gepresenteerd. Ik vond het best goed gaan en kreeg zelf een aantal interessante vragen! Toen ik de volgende dag naar mijn patches liep kwam ik een aantal mensen van die avond tegen. Ze vertelde mij hoe leuk ze mijn presentatie vonden met al die animaties en dat ze hem zo goed begrepen: ‘en dat uit de mond van een wetenschapper’ zeiden ze. Haha, dat zijn dus drie complimenten: 1) Hij was leuk 2) hij was duidelijk en bovenal 3) ze noemde mij een wetenschapper…haha!
Donderdag en vrijdagavond hadden we het Australische meisje van de earthwatchgroup uitgenodigd om twee avonden met ons door te brengen ipv met al die ‘oudjes’. We hebben popcorn gemaakt en films gekeken. We hebben email adressen uitgewisseld voor het geval we ooit elkaar land zouden bezoeken en ik heb een koalabeertje uit Australië van haar gekregen als bedankje. Savonds heb ik haar in het donker terug gebracht naar wilderniskamp, het was haar laatste avond, want zaterdag gaat ze naar huis. Ze had me van te voren gezegd dat ze helaas van de 5 apensoorten alleen de lesser bushbaby niet had gezien. Ik zei dat ze we goed op moesten letten de terugweg en jahoor! Ergens verscholen tussen alle takken zag ik twee grote rode ogen: De lesser bushbaby! We konden heel dichtbij komen en zelfs z’n hele lijf zien. Ze was helemaal blij!
Vrijdag heb ik ook mijn hoogste experimenten afgerond en nu ben ik hard bezig met de uitwerkingen en statistiek.
Verder heb ik Reita gevraag om gereedschap voor de paarden hoeven. Ze was helemaal blij dat iemand aandacht aan ze wilde bestede, dus ik kreeg een hele hoop spullen mee. Raspen, borstels, leidtouwen en ze ging nog zorgen voor een schabrak zodat ik toch nog een keer hen serieus kon proberen te rijden. Helaas is het raspen van de hoeven nog niet zo’n succes. Ik heb namelijk niemand die me echt goed kan helpen, want we moeten ze wel een beetje streng aanpakken. Het is een beetje bijgeschaafd nu, maar ook de vijlen zijn erg bod... Verder heb ik een hele lading teken rond Ilse’s uier vandaag gehaald. Zij liet dat goed toe, maar Lady trapt als ik daar in de buurt kom. Dus daar moet ik nog wat op verzinnen.
Verder ben ik aan het proberen iets voor mij volgende stage te regelen. Ik heb contact opgenomen met het NIOO (Nederlands Ecologisch instituut) en nu moet ik wat informatie gaan zoeken om te laten weten wat ik precies wil. Ik hoop dat dit gaat lukken! Gelukkig heb ik hier af en toe best wat tijd over.

Groetjes, Carlijn