"Vloerdag"

08-10-2018

Op dit moment (van schrijven) zit ik relaxed op de tribune sprong te kijken. Zoals ik eerder schreef,heb je als jurylid óf vloer en brug óf sprong en balk in kwalificatie. Er wordt op 1 toestel per dag geturnd, dus nu het een 'sprongdag' is ben ik vrij. De dames sprongen worden afgewisseld met trampoline (die nu op het vloer podium staat) en ringen van de heren (op balk podium). De loting voor de meerkamp finale en voor de toestelfinale voor de juryleden is nog niet geweest, dus wat ik daar moet jureren weet ik nog niet. Vandaar dat ik deze wedstrijd ook gebruik als voorbereiding op een eventuele sprong positie. Met vier juryleden op de tribune checken we onze E-score met de juryleden in de competitie. Maar tijdens de one touch en de overige toestellen heb ik ook wat tijd om mijn blog te schrijven.

Gisteren was dus 'vloerdag' en had ik mijn vuurdoop. Ik werd een beetje gespannen en vroeg wakker. Ik pakte mijn tas met juryspullen, trok mijn uniform aan en jureerde een paar oefeningen van youtube voordat ik naar de ontbijtzaal liep. Ik was niet de enige die gespannen was en ook zeker niet het meest gespannen. :-) Ik had het gevoel dat het nooit zo erg kon zijn als het examen, maar het excuus van de rest was dat je voor het examen geen ‘sanctie’ kan krijgen en met een wedstrijd wel. Ik heb wat minder ervaring wat betreft het jureren van grote toernooien dan de meeste andere juryleden hier, waardoor ik me misschien juist wel minder druk maakte. Voor mij persoonlijk scheelt het ook wel iets dat Nederland niet mee doet. Al had ik Nederland hier graag zien turnen!
Niet dat de sfeer erg onder de zenuwen leed. Ik kon zelfs opnieuw genieten van het overheerlijke -niet goed voor de lijn- ontbijt, zodat ik weer genoeg had om de hele dag op te teren.

Om half 11 verzamelden we ons in de lobby om de bus te nemen. Gelukkig is het transport er wel een beetje op vooruit gegaan en binnen een uur waren we in het park. Genoeg tijd voor wat fotosessies van de hal vóór de meeting van 1 uur. Om 2 uur exact stonden we opgesteld klaar voor de opmars. Mijn E4 positie was in de linkerhoek gezien vanaf de wedstrijd tafel. Op mijn tafel stond een groot naambord met mijn naam. Soms kan ik nog niet helemaal geloven dat ik hier mag zijn en bij het zien van mijn naam trok een gevoel van trots door me heen. "Natuurlijk kan ik vloer jureren!" Ook op de tablet was mijn naam en land zichtbaar in het begin scherm. Daaronder kwam de turnster te staan. Als een oefening klaar was moest ik eerst artistieke aftrekken invoeren en vervolgens mijn algemene aftrekken. Zodra de score van mijn tablet verdween kwam de eindscore op het scorebord. Ik kon dus steeds achteraf zien hoe ik met mijn score zat in vergelijking met de andere juryleden.

Voor de niet-juryleden wat uitleg. Een jurypanel bestaat (in deze competitie) uit 5 E-juryleden. Deze juryleden beoordelen de uitvoering van de oefening. Het hoogste en laagste punt vallen af en het gemiddelde van de 3 E-scores wordt de uiteindelijke E-score. Dit wordt opgeteld bij de D-score. De D-score is de moeilijkheid van de oefening die bepaald wordt door 2 andere juryleden. Daarnaast heb je controle juryleden voor de E-score (reference juryleden) en voor de D en E score een supervisor. Daarnaast heb je nog verschillende assistent functies als tijd en lijn. In dit geval vervuld door enkel Argentijnse internationale juryleden. Kortom: D+E = eindscore (evt min neutrale aftrekken voor oa lijn en tijdfouten).

Over het algemeen zat ik vrij dicht bij het gemiddelde en ben ik tevreden over hoe het ging. De hoek van waaruit de verschillende E-juryleden kijken is zeer verschillend en door de lage positie (de toestellen staan op een podium en ik zit aan een tafel op grondniveau) is het erg moeilijk te zien of bijv een stap in de verste hoek groot is of niet (verschil van 0.1 of 0.3 aftrek). Ook een spagaat of ringsprong recht naar je toe- of af gesprongen is heel anders dan van de zijkant. Een verschil in score is soms ook wel normaal. 35 turnsters kwamen voorbij en terwijl we in de gang wat na praatten, feliciteerde Donatella ons allen met het goede werk. Fieuw... dat was deel 1! :-)

Tijd voor wat ontspanning en wat merchandising shopping. Elk sport park heeft een merchandising shop en we wilde natuurlijk allemaal een herinnering aan dit evenement. Helaas stond er al een rij om de winkel in te gaan. Ik was de enige die het geduld had om te wachten en de rest vertrok zonder mij richting het hotel. Eenmaal in de shop werd mij verteld dag alles uitverkocht was. Slechts een paar pins en caps waren nog beschikbaar. Het excuus was dat ze niet zo'n stormloop verwacht hadden. Echter de entree is gratis voor alle sporten. Je moet alleen online een armband aanvragen waarmee je kan inchecken. De turnhal zat compleet vol en toen we 2.5 uur vóór aanvang van de wedstrijd voorbij liepen stond er al zeker een rij van 50 meter met publiek. Logisch dat ook meer mensen een souvenir willen! Ik nam alleen de bus terug en trof wat andere juryleden aan in de lobby van het hotel. De lage stoelen en tafels bij elkaar geschoven, iedereen nog steeds in uniform. We waren te moe om nog uit te gaan en bestelden eten van de beperkte menukaart in het hotel en zijn vroeg vroeg naar onze kamers gegaan..