"Brugdag"
Door: Carlijn
Blijf op de hoogte en volg Carlijn
09 Oktober 2018 | Argentinië, Buenos Aires
09-10-2018
Alleen in de bus terug naar het hotel na de brug kwalficiatie. De rest van de groep juryleden ben ik even daarvoor kwijt geraakt in het drukke Youth Olympic Park, dus of ik een bus eerder of later heb weet ik niet. Nu ik alleen ben is het wel even lekker rustig, want anders waren we waarschijnlijk aan het napraten over het jureren en dat maakt me misschien alleen maar gestrest. De bus duurt ongeveer een uur en ik heb een zitplaats, dus tijd om wat te schrijven.
Gisteren was verder een relaxte dag. Zoals ik al schreef keken we sprong en verder bezochten we het Olympisch dorp wat tegenover het Youth Olympic Park ligt. Voor het Olympisch dorp lijken de security checks op een douane, je tassen gaan op de banden en jij moet door de poortjes. In het Olympisch dorp zelf hangt een leuke sfeer, er zijn verschillende activiteiten en spelletjes. De balkons van de slaapvertrekken zijn versierd met de vlaggen van de delegaties die daar verblijven en er zijn standjes, shopjes, tekeningen en een muur met alle vlaggen. Lang zijn we niet gebleven vanwege de enorme hitte en benauwdheid. Tot nu toe genoten we van een aangename temperatuur, soms was de wind wat kouder, maar die dag was het warm en ongelooflijk benauwd. Die avond barstte dan ook een enorme onweersbui los. Dit gebeurde gelukkig net na we terugkwamen van ons diner.
Vandaag, "brugdag", was ik meer gespannen dan dat ik 2 dagen geleden was voor vloer. Toen ik mijn tas naar mijn plaats ging brengen, ontdekte ik dat ik op een andere positie van het toestel kwam te zitten dan dat ik met de podiumtraining had geoefend. Ik had erop gerekend de sterkte spotlight boven de lage ligger te zien, maar vanaf de andere kant was het licht precies tussen de lage en de hoge ligger in. Ik kreeg van een collega jurylid een goede zonnebril, maar bij nader inzien heb ik toch besloten deze niet te gebruiken. Tijdens de wedstrijd hurkte een fotograaf van het IOC langs me neer om een foto te maken van een turnster op de brug. Ik zag hem tegen het licht knijpen en hij keek me aan. ‘Jullie moeten een zonnebril hebben’ zei hij verbaasd. Ik moest lachen en wees naar de zonnebril op mijn tafel.
Volgens mijn gevoel ging het jureren best goed! Ik eindigde mijn laatste brug oefening met een goed gevoel! Ik had zelfs een beter gevoel dan over vloer. We maakte een groepsfoto van ons vloer/brug panel en liepen naar de verzamelplaats. Daar kwam Donatella ons tegemoet en helaas iets minder enthousiast dan de dagen ervoor.We hadden volgens haar met z’n alleen een beetje te veel geschommeld. Hoe goed ik tov het gemiddelde zat zei misschien dus toch niet zo heel veel....en mijn goede gevoel verdween. We evalueerde wat situaties en verlieten de hal met wat gemixte gevoelens. Net als een turnster: vergeten, leer momentje en op naar de finales en niet te veel nadenken over eventuele evaluaties.
Alleen in de bus terug naar het hotel na de brug kwalficiatie. De rest van de groep juryleden ben ik even daarvoor kwijt geraakt in het drukke Youth Olympic Park, dus of ik een bus eerder of later heb weet ik niet. Nu ik alleen ben is het wel even lekker rustig, want anders waren we waarschijnlijk aan het napraten over het jureren en dat maakt me misschien alleen maar gestrest. De bus duurt ongeveer een uur en ik heb een zitplaats, dus tijd om wat te schrijven.
Gisteren was verder een relaxte dag. Zoals ik al schreef keken we sprong en verder bezochten we het Olympisch dorp wat tegenover het Youth Olympic Park ligt. Voor het Olympisch dorp lijken de security checks op een douane, je tassen gaan op de banden en jij moet door de poortjes. In het Olympisch dorp zelf hangt een leuke sfeer, er zijn verschillende activiteiten en spelletjes. De balkons van de slaapvertrekken zijn versierd met de vlaggen van de delegaties die daar verblijven en er zijn standjes, shopjes, tekeningen en een muur met alle vlaggen. Lang zijn we niet gebleven vanwege de enorme hitte en benauwdheid. Tot nu toe genoten we van een aangename temperatuur, soms was de wind wat kouder, maar die dag was het warm en ongelooflijk benauwd. Die avond barstte dan ook een enorme onweersbui los. Dit gebeurde gelukkig net na we terugkwamen van ons diner.
Vandaag, "brugdag", was ik meer gespannen dan dat ik 2 dagen geleden was voor vloer. Toen ik mijn tas naar mijn plaats ging brengen, ontdekte ik dat ik op een andere positie van het toestel kwam te zitten dan dat ik met de podiumtraining had geoefend. Ik had erop gerekend de sterkte spotlight boven de lage ligger te zien, maar vanaf de andere kant was het licht precies tussen de lage en de hoge ligger in. Ik kreeg van een collega jurylid een goede zonnebril, maar bij nader inzien heb ik toch besloten deze niet te gebruiken. Tijdens de wedstrijd hurkte een fotograaf van het IOC langs me neer om een foto te maken van een turnster op de brug. Ik zag hem tegen het licht knijpen en hij keek me aan. ‘Jullie moeten een zonnebril hebben’ zei hij verbaasd. Ik moest lachen en wees naar de zonnebril op mijn tafel.
Volgens mijn gevoel ging het jureren best goed! Ik eindigde mijn laatste brug oefening met een goed gevoel! Ik had zelfs een beter gevoel dan over vloer. We maakte een groepsfoto van ons vloer/brug panel en liepen naar de verzamelplaats. Daar kwam Donatella ons tegemoet en helaas iets minder enthousiast dan de dagen ervoor.We hadden volgens haar met z’n alleen een beetje te veel geschommeld. Hoe goed ik tov het gemiddelde zat zei misschien dus toch niet zo heel veel....en mijn goede gevoel verdween. We evalueerde wat situaties en verlieten de hal met wat gemixte gevoelens. Net als een turnster: vergeten, leer momentje en op naar de finales en niet te veel nadenken over eventuele evaluaties.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
