Aankomst, sightseeing en podiumtraining
Door: Carlijn
Blijf op de hoogte en volg Carlijn
05 Oktober 2018 | Argentinië, Buenos Aires
02-10-2018
Op het vliegveld stonden ze ons al vóór de douane posten op te wachten. Mijn accreditatie gold tevens als visum voor Argentinië en ik had deze thuis dan ook al ontvangen. De aankomst hallen waren één en al sporters en vrijwilligers van het evenement en waar ook Pandi de mascotte ons begroette. Buiten was alles in het teken van de YOG. 10 tallen bussen stonden klaar in de kleuren van het evenement en reden weg met de sporters en begeleiding. Ikzelf werd met een busje naar het hotel gebracht waar ik gelijk kon inchecken. Mijn hotelkamer is een balzaal voor mij alleen met 2 bedden. Vergeleken met wat ik had in de Kalahari is dit al helemaal een enorme luxe. In de lobby ontmoette ik eerst Donatella en vervolgens ook Hana. Donatella is een persoon van het FIG, een Italiaanse waar ik mijn eerste internationale jurycursus van heb gehad (~6 jaar geleden) Met Hana heb ik een jaar geleden 4 dagen lang in Marseille balk gejureerd net voór ik naar Afrika vertrok. Het was leuk elkaar hier weer te treffen! Verder maakte ik kennis met een groep acro-juryleden waarmee ik ging lunchen.
Bij andere evenementen ben ik gewend dat eten voor je klaar staat op bepaalde tijdstippen. Bij dit evenement is alleen het ontbijt in het hotel voor de rest moeten we uit eten maar daar krijgen we dan ook ruim voor betaald.... dus niks te klagen. Bovendien best leuk want zo kunnen we natuurlijk vanalles uitproberen.
Om 2 uur stapte we met alle juryleden de bus in om onze kleding op te halen. Ook anders dan anders hoefde ik dit keer niet mijn blauwe pak mee te nemen, maar krijgen we kleren van het evenement: 3 T-shirten, een trui, jas, regenponcho, een afritsbroek, een tasje, bidon en cap. Na lang wachten, wat overigens erg goed was voor de onderlinge kennismaking, ontvingen we ons kledingpakket inclusief metrokaart die we meteen maar even gingen uitproberen om terug bij het hotel te komen. Verder kunnen we gratis gebruik maken van al het openbaar vervoer met onze accreditatie en uniform en er zijn bussen speciaal voor het evenement.
Terug in het hotel gingen we met een klein groepje uit eten om vervolgens allemaal vroeg ons bed in te duiken.
03-10-2018
De eerste volle dag hadden we alweer vrij... we troffen elkaar bij het uitgebreide ontbijtbuffet... uhm en dat is me wel een buffet te noemen... alles wat je maar als ontbijt kan bedenken en zelfs wat je niet als ontbijt zou bedenken is er... om maar niet te beginnen over het contrast met het Kalahari leven...
Met drie andere juryleden besloten we de omgeving van het Hotel te verkennen. We bezochten oa. Plaza de Mayo, Puerto Madero en het Ecological reserve. Ik was vooral onder de indruk te zien wat zo’n evenement met zo’n stad doet. Alles is het teken ‘van’, de bussen, overal vlaggen en schermen van de spelen. Die avond besloten we opzoek te gaan naar een restaurant met ‘De Argentijnse steak’. Het werd een Argentijse gril waar we ons allen tegoed deden aan de enorme biefstukken.
04-10-2018
De eerste dag dat er wat ‘turnen’ op het programma stond: om 14 uur meeting en daarna podiumtraining. Tot nu toe is het verkeer een vrij grote drukke chaos. Ergens heen duurt uren, dus ook nu moesten we de bus naar de turnzaal 2 uur van te voren nemen. Een paar dagen eerder had ik voorgesteld om met de metro te gaan om de verkeersdrukte te vermijden, maar het bleek dat we dan in de gevaarlijkste wijk van Buenos Aires de metro moesten verlaten dus het werd ons sterk afgeraden. De meeting zelf was op z’n Donatella’s ;-). Met de nodige humor en voorbeelden. De loting was weer op de traditionele manier. In het totaal vertegenwoordigen de 18 juryleden 18 verschillende landen. De D juryleden (moeilijkheid) was al eerder bekend gemaakt. De posities van de 4 reference juryleden en de 10 E juryleden moest nog geloot worden. De vlaggen van MAS, NOR, CHI, COL, DOM, ISL, DEN, JPN, GBR en NED werden in een zak gedaan en voor elke positie werd een vlag getrokken. De vlag van Nederland kwam uit de zak voor E4 op brug en E4 op vloer, dus dat zijn mijn posities! Omdat er maar zo weinig juryleden zijn moet iedereen 2 toestellen jureren. Vloer en brug is samen en sprong en balk. Voor de kwalificatie is elk toestel op een andere dag, echter met de podiumtraining is alles tegelijkertijd wat betekent dat je niet alle turnsters op beide toestellen kon zien met de podium training. Dus ik rende die podiumtraining van brug naar vloer en weer van vloer naar brug. Bij brug heb ik helaas het probleem dat ik tegen een licht moet inkijken. Alle 4 de buitenste juryleden hebben er last van, maar de televisies willen persé die lichten hebben, dus helaas kunnen ze er niets aan veranderen… Sommige juryleden hebben daarom besloten met zonnebril te jureren. Ikzelf ben er nog niet helemaal over uit hoe ik het ga aanpakken.
Om 9 uur was de podiumtraining afgelopen en hoopte we snel een bus naar het hotel te kunnen pakken. Maar opnieuw werd de transport een klein drama. De weg van ons hotel was compleet afgesloten voor de oefening van de openingsceremonie en ze konden ons alleen 8 blokken verderop afzetten. Weer namen we 2 bussen moesten we een stuk lopen en namen we een metro… resultaat was dat we pas ná 11 uur terug in ons hotel kwamen. Avond eten hadden we toen nog niet gehad, maar dat heb ik toen dan ook maar overgeslagen. Dat was de eerste lange ‘turndag’. Maar oke.. daarna hebben we toch weer 2 dagen vrij om bij te komen ;-) ;-).
Op het vliegveld stonden ze ons al vóór de douane posten op te wachten. Mijn accreditatie gold tevens als visum voor Argentinië en ik had deze thuis dan ook al ontvangen. De aankomst hallen waren één en al sporters en vrijwilligers van het evenement en waar ook Pandi de mascotte ons begroette. Buiten was alles in het teken van de YOG. 10 tallen bussen stonden klaar in de kleuren van het evenement en reden weg met de sporters en begeleiding. Ikzelf werd met een busje naar het hotel gebracht waar ik gelijk kon inchecken. Mijn hotelkamer is een balzaal voor mij alleen met 2 bedden. Vergeleken met wat ik had in de Kalahari is dit al helemaal een enorme luxe. In de lobby ontmoette ik eerst Donatella en vervolgens ook Hana. Donatella is een persoon van het FIG, een Italiaanse waar ik mijn eerste internationale jurycursus van heb gehad (~6 jaar geleden) Met Hana heb ik een jaar geleden 4 dagen lang in Marseille balk gejureerd net voór ik naar Afrika vertrok. Het was leuk elkaar hier weer te treffen! Verder maakte ik kennis met een groep acro-juryleden waarmee ik ging lunchen.
Bij andere evenementen ben ik gewend dat eten voor je klaar staat op bepaalde tijdstippen. Bij dit evenement is alleen het ontbijt in het hotel voor de rest moeten we uit eten maar daar krijgen we dan ook ruim voor betaald.... dus niks te klagen. Bovendien best leuk want zo kunnen we natuurlijk vanalles uitproberen.
Om 2 uur stapte we met alle juryleden de bus in om onze kleding op te halen. Ook anders dan anders hoefde ik dit keer niet mijn blauwe pak mee te nemen, maar krijgen we kleren van het evenement: 3 T-shirten, een trui, jas, regenponcho, een afritsbroek, een tasje, bidon en cap. Na lang wachten, wat overigens erg goed was voor de onderlinge kennismaking, ontvingen we ons kledingpakket inclusief metrokaart die we meteen maar even gingen uitproberen om terug bij het hotel te komen. Verder kunnen we gratis gebruik maken van al het openbaar vervoer met onze accreditatie en uniform en er zijn bussen speciaal voor het evenement.
Terug in het hotel gingen we met een klein groepje uit eten om vervolgens allemaal vroeg ons bed in te duiken.
03-10-2018
De eerste volle dag hadden we alweer vrij... we troffen elkaar bij het uitgebreide ontbijtbuffet... uhm en dat is me wel een buffet te noemen... alles wat je maar als ontbijt kan bedenken en zelfs wat je niet als ontbijt zou bedenken is er... om maar niet te beginnen over het contrast met het Kalahari leven...
Met drie andere juryleden besloten we de omgeving van het Hotel te verkennen. We bezochten oa. Plaza de Mayo, Puerto Madero en het Ecological reserve. Ik was vooral onder de indruk te zien wat zo’n evenement met zo’n stad doet. Alles is het teken ‘van’, de bussen, overal vlaggen en schermen van de spelen. Die avond besloten we opzoek te gaan naar een restaurant met ‘De Argentijnse steak’. Het werd een Argentijse gril waar we ons allen tegoed deden aan de enorme biefstukken.
04-10-2018
De eerste dag dat er wat ‘turnen’ op het programma stond: om 14 uur meeting en daarna podiumtraining. Tot nu toe is het verkeer een vrij grote drukke chaos. Ergens heen duurt uren, dus ook nu moesten we de bus naar de turnzaal 2 uur van te voren nemen. Een paar dagen eerder had ik voorgesteld om met de metro te gaan om de verkeersdrukte te vermijden, maar het bleek dat we dan in de gevaarlijkste wijk van Buenos Aires de metro moesten verlaten dus het werd ons sterk afgeraden. De meeting zelf was op z’n Donatella’s ;-). Met de nodige humor en voorbeelden. De loting was weer op de traditionele manier. In het totaal vertegenwoordigen de 18 juryleden 18 verschillende landen. De D juryleden (moeilijkheid) was al eerder bekend gemaakt. De posities van de 4 reference juryleden en de 10 E juryleden moest nog geloot worden. De vlaggen van MAS, NOR, CHI, COL, DOM, ISL, DEN, JPN, GBR en NED werden in een zak gedaan en voor elke positie werd een vlag getrokken. De vlag van Nederland kwam uit de zak voor E4 op brug en E4 op vloer, dus dat zijn mijn posities! Omdat er maar zo weinig juryleden zijn moet iedereen 2 toestellen jureren. Vloer en brug is samen en sprong en balk. Voor de kwalificatie is elk toestel op een andere dag, echter met de podiumtraining is alles tegelijkertijd wat betekent dat je niet alle turnsters op beide toestellen kon zien met de podium training. Dus ik rende die podiumtraining van brug naar vloer en weer van vloer naar brug. Bij brug heb ik helaas het probleem dat ik tegen een licht moet inkijken. Alle 4 de buitenste juryleden hebben er last van, maar de televisies willen persé die lichten hebben, dus helaas kunnen ze er niets aan veranderen… Sommige juryleden hebben daarom besloten met zonnebril te jureren. Ikzelf ben er nog niet helemaal over uit hoe ik het ga aanpakken.
Om 9 uur was de podiumtraining afgelopen en hoopte we snel een bus naar het hotel te kunnen pakken. Maar opnieuw werd de transport een klein drama. De weg van ons hotel was compleet afgesloten voor de oefening van de openingsceremonie en ze konden ons alleen 8 blokken verderop afzetten. Weer namen we 2 bussen moesten we een stuk lopen en namen we een metro… resultaat was dat we pas ná 11 uur terug in ons hotel kwamen. Avond eten hadden we toen nog niet gehad, maar dat heb ik toen dan ook maar overgeslagen. Dat was de eerste lange ‘turndag’. Maar oke.. daarna hebben we toch weer 2 dagen vrij om bij te komen ;-) ;-).
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
