Het Galapagos avontuur

Hoe kun je omschrijven hoe het is als je zonsondergang kijkt op een strand tussen de zeeleeuwen die soms zonnend, soms spelend met elkaar bijna over je heen tuimelen. Hoe het eruit ziet als 5 reuzen landschildpadden je pad blokkeren of er een zeeleeuw over de boulevard huppelt. Stel je voor dat alle banken in beslag worden genomen door zeeleeuwen en je geluk hebt als je er nog net naast kan zitten. Als een walvis recht voor je neus zo onverwacht en zo dichtbij uit het water springt dat hij zelfs niet op je foto past die je toch toevallig maakte. En dat terwijl je nog napraat over de vele schildpadden en haaien waar je net precies tussen gesnorkeld hebt. Kun je je voorstellen dat je op moet passen niet over een leguaan te struikelen? Dat je selfies kunt maken met een zeeschildpad in het ondiepe water en bovenal kunt spelen met de zeeleeuwen terwijl je snorkeld? En dan nog de stranden die zo'n wit zand hebben dat het als poeder aan je voeten voelt. Maar er ook inneens cactussen staan en je van het een op andere moment op een maanlandschap terecht komt. En dan nog de volgels met blauwe voeten, volgels met een blauwe snavel en de Darwin vinken op een rijtje... Tijdens mijn Ecologie studie zijn de Galapagos eilanden tig keer het onderwerp en het voorbeeld geweest van de evolutietheorie en eilandtheorie. Nu heb ik ze zelf bezocht samen met Gwen. Zoveel gezien, zoveel meegemaakt en zoveel gedaan. Ik ben zo ontzettend blij dat ik dit avontuur met iemand heb kunnen delen. Ik ga een poging doen de ervaring op te schrijven. Dan volgt later mijn verslag over het eerste gedeelte van Equador. Maar om het echt te weten hoe het is... moet je er toch zelf heen gaan ;-)

Isla San Cristobal
Onze reis naar de Galapagos begon eigenlijk met een teleurstelling. Onze vlucht was 5 uur vertraagd en ipv in het paradijs moesten we onze tijd uitzitten in een heel saaie achterhoek van Quito vlakbij het vliegveld. Als kleine goedmaker voor de vertraging kregen we een volledige maaltijd cadeau. We vlogen de Galapagos in op Isla San Cristobal, het op twee na grootste eiland van de Galapagos. Binnen een half uur na de landing hadden we al ingecheckt (Casa de Jeimy) en hoopte we de kleine 2 uur voor zonsondergang toch nog even nuttig te kunnen besteden. We liepen over de boulevard waar we de eerste zeeleeuwen op het strand zagen liggen. Gelijk een geweldig gezicht waar we de nodige foto's van moesten maken. We waren hierdoor net te laat voor het Interpretation centre dus vervolgde we onze wandeling naar het uitzichtpunt Tijeratas en vervolgens het strand Playa Punta Carola waar we tussen de zeeleeuwen naar de zonsondergang keken. De terugweg hadden we wat struggels en lol met een zeeleeuw die perse de loopbrug over wilde huppelen (filmpje). De volgende dag stonden we vroeg op, huurde fietsen en snorkel spullen en lieten ons afzetten bij het meer El Junco. We verlieten het mooie weer aan de kust en kwamen terecht in wolken en regen waardoor we van het meer niet erg veel konden zien. Later hoorde we dat het daar altijd regent en mistig is, dus waarom ze ons zo hadden aangeraden de route fietsend te doen was ons een raadsel. Iets verderop kwamen in het schildpaddenbroedcentrum. Hier konden we vrij rondstruinenen en de enorme land schildpadden van zeer dichtbij bekijken. De regel is dat je 2 meter afstand moet houden van alle dieren, maar soms blokkeren ze zodanig alle paden dat je niet anders kan dan ze dichtbij passeren of zelfs over ze heen moet stappen, al is dat laatste bij een landschildpad geen optie tenzij je misschien een aanloop neemt ;-). Erg indrukwekkend deze enorme dieren!! Na nog even fietsen bereikte we het oosten van het eiland en het strand Chino en later die middag op de terugweg nog het strand La Loberia, waar we naast zeeleeuwen ook zeer veel zeeeguanen zagen. We hebben wat gezwommen en weer wat zeeleeuwen op de foto en film gezet en daarmee was onze dag alweer goed gevuld.
Voor de dag erna boekte we de "360 tour", een boottocht om het eiland waarbij je op verschillende plaatsen gaat snorkelen of aan land gaat. We kwamen in een boot met 10 personen. Gwen en mij werd gevraagd of we voorop op de punt wilde zitten. Dat wilde we wel! We scheurde over de golven langs het land richting Kicker rock. We hadden dikke lol, genoten van het uitzicht, maar vroegen ons stiekum ook wel af of het niet verstandig was een zwemvest te dragen gezien we ons met beide handen vast moesten houden op een niet officiele zitplek.. ;-). Kickerrock was onze eerste snorkelspot. De rots ligt een eindje weg van het eiland en steekt als twee stijle punten uit het water. Ik moest als 2de achteruit de boot uitvallen. Gelijk zag ik schildpadden en zo blauw helder water met zoveel vissen en met zoveel kleur tegen de rotswand. We zwommen een rondje en gingen tussen de rotsen door waar we meer schildpadden zagen zwemmen en heel veel haaien met kleine haaien en andere kleurrijke vissen. Toen we terug de boot in gingen waren we het er al meteen overeens dat de tour nu al het vele geld waard was! Enthousiast konden we niet ophouden met praten over wat we allemaal gezien hadden. We meerde aan bij nog 2 stranden waarbij we in eentje nog snorkelde met heel veel "white tipped sharks" die veelal op de bodem lagen te 'slapen'. De stranden waren van zand dat op wit meel leek en zo ook als poeder aan je voeten voelde. Het was puur natuur, geen huizen, wegen en slechts een paar voetafdrukken in het zand. Opweg naar het meest noordelijke punt (Punta Pitt) genoot ik van het uitzicht toen er een enorme walvis uit het water sprong. We stonden allemaal op waarop vervolgens de walvis vlak voor onze neus zo hoog en zo dichtbij uit het water sprong dat hij niet eens op de foto paste die ik toevallig maakte. Door een golf die volgde vielen we allemaal om in de boot. Later sprong ook het jong nog het water uit en zwommen ze samen weg. Nabij Punta Pitt zagen we Blue- en Red-footed Boobies die we vanaf de boot bekeken. We lunchte in de boot en kwamen rond 5 uur terug in het dorp. Een ongekend mooie tour en mooie dag!!

Santa Cruz
De volgende dag stonden we zeer vroeg op om de boot van 7am te nemen naar Santa Cruz. Je moet een half uur van te voren aanwezig zijn en dan checken ze je spullen op zaden en plantmateriaal en je schoenen op zand/modder resten. Ons was verteld dat de overtochten van eiland naar eiland geen pretje zijn, dus we namen de nodige reispillen en stapte de boot in. De overtocht duurde 2 uur en viel ons alles mee. Op Santa Cruz hadden we dus nog vrijwel een hele dag over. We namen de taxi naar de krater (Los Gemelos), bezochten de lava tunnels en een park waar we de giant land schildpadden in het wild konden zien (reserva de tortugas). De tunnels waren als lange grotten en indrukwekkend! De vele schildpadden aten manderijnen en graasde langs de koeien in de wij. Een maf gezicht! Deze subsoort was nog groter dan die we zagen op San Cristobal. Ze worden tot 1.3 meter lang en wegen tot 300 kg.
Die middag namen we een kleine taxi boot naar Los Grietas. Daar snorkelde we wat in het zeer heldere water tussen 2 rotsen. Onze 'regel' was dat we op elk eiland minimaal 1x uit eten gingen en dat deden we die avond dan ook op Santa Cruz. Het werd verse vis en een wijntje!

Isla Isabela
De volgende ochtend stonden we weer om 6:30 am bij de pier voor de boot naar Isabela. Dit keer met enorme hoeveelheid contant geld opzak omdat Isabela geen pinautomaten heeft en je wilt niet vast zitten op een eiland zonder geld (nouja heel miss wel op Galapagos). Isabela is het grootste eiland, maar heeft slechts 2.200 inwoners. Dit keer was de overtocht zeer onprettig. De boot was iets kleiner en de klappen op de golven waren enorm en onvoorspelbaar. Vooral Gwen had eenmaal op de kant even nodig om bij te komen (langs een leguaan die voor pampus lag en gelukkig hadden de zeeleeuwen een bankje voor haar vrij gelaten ;-)). We vermeden de taxies en liepen de kleine 2 km naar ons hostel Casada de Caminante. We kregen een enorme kamer, met eigen badkamer en koelkast. Sinaasappelen en bananen waren onbeperkt en dat was mooi meegenomen op het dure eiland ;-). Die middag gingen we eerst snorkelen in Concha Perla, een kleine baai en huurde vervolgens fietsen om naar de "wall of tears" en de verschillende uitzichtpunten aan het strand te fietsen.
Voor de volgende ochtend boekte we de "Los Tuneles" tour. Ook deze tunnels zijn ontstaan door de Lava. Van buiten koelt het af, terwijl de lava van binnen eruit stroomt waardoor tunnels onstaan. Deze omgeving is met de grotachtige en mangrove omgeving een perfecte plaats voor zeedieren. Weer veel haaien en turtels gezien, maar dit keer een stuk dichterbij zodat we zelfs wat pogingen hebben gedaan om met de dieren op de foto te gaan. Verder zagen we één zeepaardje!
Die middag bezochten we het Flamingo lake, waar we "uiteraard" Flamigo's zagen en opnieuw een schildpaddencentrum wat nog steeds niet verveelde. Op dag 3 deden we de vulkaan tour (Vulkaan Sierra Negra en Chico). Dit vulkaan landschap was heel bijzonder. Het was een wandeling van 16 km waarbij we eerst door wolken en regen liepen en vervolgens uitkeken op een krater van 10 km doorsnee. Een regenboog ontstond vanuit de krater wat een mooi gezicht was. Even verderop werd het droog en verdorde het landschap. Er groeide soms cactussen en soms waren er alleen zwarte en rode lavastenen te zien. We keken uit op het smalste gedeelte van Isabela waar we aan beide zijdes de inhammen van de zee zagen.
Die middag gingen we Kayakken en snorkelen bij Tintoreras. Ik ben steeds de eerste snorkelaar in het water en blijf er vaak het langste in (samen met Gwen). Net toen iedereen weer terug de kayak was ingeklommen spotte ik een Eagle Ray (rog) die ik even kon achtervolgen. Na de tocht mochten we de snorkelspullen en wetsuites nog houden tot 6 uur en sprongen opnieuw in Concha Perla in de hoop nog wat nieuwe beesten te spotten. We maakte wat selfies met een schildpad die in zeer ondiep water zat, maar helaas hielden de zeeleeuwen zich opnieuw gedijst.
Die avond was de laatste avond voor Gwen op de Galapagos en tevens onze laatste avond samen. We bezochte de "Pink bar" waar we twee grote Coco Loco's dronken (rum en nog iets in een cocos noot), verse vis aten en vervolgens probeerde te balanceren op een slackline, wat niet echt een succes was. Een gezellige avond en mooie afsluiting! Gwen's boot vertrok de volgende ochtend om 6 uur waar we op de pier afscheid namen. We hebben echt een geweldige tijd samen gehad en ik realiseerde me dat het toch wel even moeilijk zou worden de omschakeling te maken dat ik weer alleen was. De rest van de dag bleef ik snorkelen in de baai. De zeeleeuwen bleven tot mijn teleurstelling opnieuw liever zonnen op de banken, de paden en de trappen dan dat ze kwamen zwemmen. Wel had ik het geluk al zwemmend een Magnificent Frigatebird met opgeblazen rode keel te spotten. Weer iets om af re vinken van mijn checklist!

Santa Cruz
Om 3 uur nam ik zelf de boot terug naar Santa Cruz in de hoop nog een mooie dag tour te kunnen boeken voor de dag erna. In een agency vertelde ze me dat er nabij het eiland Santa Fe veel zeeleeuwen zaten en ik daar de grootste kans had om met ze te snorkelen. Dat maakte mijn keuze makkelijker, omdat ik nog steeds de grote wens had om de leuke dieren te zien zwemmen. Toen ik de volgende dag de boot instapte en het gezeldschap zag waarmee ik de tour deed was ik een beetje skeptisch. Wat oudere mensen die niet zelfstandig de boot inkwamen en wat jonge mensen die bepaalde schoenen aanhadden waarbij ik het idee kreeg dat ze niet echt in to snorkelen en actie waren. Ik miste Gwen meteen en voelde voor het eerst de moeheid van de vele enorm intensieve dagen. Het eerste strand waar we stopte vond ik niet heel bijzonder. Niet anders dan wat stranden die ik al gezien had en ik hoopte snel door te varen naar de snorkel spot bij Santa Fe. Daar gingen inderdaad maar 3 van de 10 mensen het water in en ik bleef al snel alleen met de gids over. Het viel me gelijk op hoe helder het was en al snel kwam ik terecht in een mega school gekleurde vissen. Ik achtervolgde ze tot er inneens een zeeleeuw op me afzwom en rakelings voor mijn neus omdraaide. Ik kon me geluk niet op omdat ik wist dat ik het ook nog eens gefilmd had. Ik had er eindelijk één van dichtbij in het water gezien! Het was slechts een zeer minimale ontmoeting van wat er daarna gebeurde. Er kwam een andere zeeleeuw bij en ze bleven komen, kunstjes maken, bellen blazen, met hun neus bijna tegen de mijne en vooral dat rakelings voor me omdraaien. We zwommen en speelde en speelde en ze keken ne vragend aan of ik ook hun capriolen in het water kon nadoen.... Misschien wel het mooiste wat ik ooit heb meegemaakt! Toen de gids vertelde dat we verder moesten wilde ik niet weg. Hij beloofde me dat er op de volgende plaats ook zeeleeuwen zaten. De mensen in de boot moesten lachen om mijn enthousiasme al spraken de meeste geen Engels en kon ik weinig met ze communiceren, maar blijkbaar straalde het plezier van me af. We aten aan boord een heerlijke lunch en vaarde vervolgens naar de volgende plek waar ik zeker niet teleurgesteld werd. Al heel snel waren er weer 2 en later zelfs 3 zeeleeuwen die wilde spelen. 1x bleef een zeeleeuw op 1 cm afstand me een paar sec recht in de ogen kijken. Het was even eng, maar te facinerend om me te veroeren. Ik maakte heel veel filmpjes en honderden foto's (zo blij met de aanschaf van mijn actioncam). De terugweg bleef ik verdoofd nagenieten van het avontuur. Eenmaal aan wal appte ik vlug wat foto's naar thuis en haaste ik me naar Turtuga Bay, een strand op 45 minuten lopen van de pier. Echter was mijn hoofd nog te veel bij de zeeleeuwen en ik was te nieuwsgierig naar mijn foto's om echt van het mooie strand te kunnen genieten. Ik bleef de beelden voor me zien. Die avond bezocht ik een straatrestaurant en at voor het eerst Octopus in Cocos saus. De volgende ochtend bezocht ik het Darwin centre voordat ik de taxi en de pond nam naar het vliegveld en ook mijn mooie Galapagos avontuur helaas ten einde kwam...

Ik heb ontzettend veel prachtige foto's gemaakt van de meest bijzondere dieren. Daar heeft Gwen nu een back-up van mee naar huis genomen. Ik kan niet wachten deze foto's te bekijken, maar moet helaas wachten tot ik thuis ben. De foto's bij dit bericht (op fb) zijn afkomstig van mijn actioncam of telefoon, maar verduidelijken mijn verhaal.