Dag lieve Oma

Vrijdagavond, na een geweldig gezellig etentje met z’n vijven met zelfgemaakte pizza’s, las ik in mijn mailtje dat oma is overleden. Dit reisverslag wil ik daarom opdragen aan mijn oma.

Na de onweersbui van vorig week, liep de temperatuur ineens hard op. Zondag was het zelfs 40 graden en te heet om iets te doen, zelfs denken over mijn verslag in de schaduw onder de grote boom bleek moeilijk te zijn. Townday, maandag was ook te warm en dinsdag ging de hitte nog even door. S avonds hadden Laura en ik Lasagne gemaakt voor ons, Melissa en Rebecca en Hendrick. Na ongeveer 2 uur in de mega slechte over, was het eindelijk gaar en zaten we om een uur of 9 ‘s avonds eindelijk aan tafel. Het was lekker, maar helaas, door gebrek aan ingrediënten niet zo goed als die van mamma thuis. Woensdag koelde het flink af en kon ik weer eens een ritje op Ilse maken.
Donderdag besloot ik dat het tijd was om eens met Ian mijn resultaten te bespreken. Hij was heel erg tevrede en vond het allemaal heel erg interessant. ‘goed genoeg voor puplicatie’ zei hij zelf, maar daar heb ik mijn twijfels over. Ik denk dat ik daar wat te weinig replica’s voor heb. Gelukkig is dit ook niet mijn doel, als ik er maar een mooi verslag van kan maken voor mijn tage. Ian had zelfs een boel nieuwe ideeën voor eventuele andere studenten. Donderdag avond zijn we met een aantal studenten naar de grote boom bij Katy's en Sam's tent gegaan om Bushy, de bushbaby weer eens te bezoeken. Na een kwartier wachten was ie er dan en ik heb veel mooie foto's kunnen maken.
Helaas ging het die nacht regenen, wat niet zo heel erg was geweest, als ik niet net weer mijn patches had uitgezet die middag. Alles is zo nat geworden dat ik verder onderzoek daarmee eigenlijk wel kan vergeten. Gelukkig is het niet zo heel erg belangrijk en had ik gewoon beslotens nog 2 extra dagen te doen, dus als dat niet meer lukt is dat niet zo erg. Ik ben deze week ook begonnen met afbreken en heb al mijn patches, pulley systems en takken al uit de bomen gehaald.
Vrijdagochtend weer even lekker hardgelopen met Marine, mijn inmiddels vaste sport partner. Voor de rest aan mijn verslag gewerkt. Helaas viel de stroom uit en hebben we de heel dag tot s avonds laat zonder gezeten. Wel hebben we, in eerste instantie met koplampen, pizza’s gemaakt. We koken immers op gas, dus koken kon wel gewoon. Het was heel erg gezellig!

Helaas las ik, vlak voordat ik naar ben ging, toen de stroom het weer deed, het slechte bericht.

De volgende morgen Ilse gepakt om het er even lekker uit te rijden en proberen een plaats te zoeken waar ik voldoende bereik had om te bellen. Na 1.5 uur kreeg ik eindelijk verbinding en heb ik met mamma gepraat.

Lieve Oma, Ik vind het heel erg dat ik nu niet in NL ben bij mijn familie en niet naar je begrafenis kan komen. Ik hoop dat je de rust hebt gevonden die je verdiend heb. Rust zacht!

Ik wens de rest van mijn familie sterkte met dit verlies!

Liefs, Carlijn