Paardrijden!
Door: CarlijnBrands
Blijf op de hoogte en volg Carlijn
08 Oktober 2011 | Zuid-Afrika, Pretoria
Natuurlijk wilde ik er de volgende dag een schepje bovenop doen. Weer Ilse gevangen en opgezadeld. Ik had eigenlijk verwacht dat het beter zou gaan, aangezien ze de vorig keer niet gewonnen had, maar het bokken was een stuk erger. Een paar keer verloor ik mijn stijgbeugel en moest ik me goed aan de manen vast houden om er niet af te vallen. Net toen ik het bijna op wilde geven besloot zij het op te geven en gingen we vlot de richting in die ik wilde. Ik heb voor bijna ¾ uur gereden in alle tempo’s. Ik merkte dat ze het leuk begon te vinden en dat ze eigenlijk vol energie zat, want ik moest haar de hele tijd terug nemen. Ze doet me erg aan Mirza denken(Marjo’s oude pony die ik lang heb gereden, maar is inmiddels overleden). Precies zelfde kleur, maat en dikke buik, maar ook die pit. Toen ik halverwege de terugweg was, stond Lady haar op te wachten. Ze was me al die tijd gevolgd op een afstand en we zijn langzaam terug gestapt. Het gaf zo’n goed gevoel! Maandag in Town een fatsoenlijk zweepje gekocht, want dat is toch wat fijner als een bamboestok. Dinsdag dus weer een 3de rit gemaakt die vergelijkbaar was met Zondag alleen ben ik weer ietsjes verder gegaan. Dit keer volgde Lady mij weer en konden we zelfs terug galopperen met haar volgend.
Ook donderdag weer gereden en weer iets uitgebouwd. Toen ik terug kwam kam ik een meisje tegen, Emma genaamd. Zij was bij Ian en Reita op bezoek en ze vertelde mij dat ze ook deed paardrijden. Ze verbleef voor vakantie op de Farm verderop en ze kende Ian en Reita al haal hele leven. Toen ze heel jong was had ze wel eens op Lady gezeten. Ze wilde ze graag een keer echt rijden, dus we spraken af dat ze de volgende dag naar mij toe zou komen om te zien of we dat konden waarmaken. Zo gezegd zo gedaan en de volgende dag stond ze met haar moeder voor de barn. Gelukkig vonden we de paarden snel, maar het vangen was een minder groot succes. Ilse hadden we uiteraard snel, maar Lady holde de bushes in en dan kan Ilse heel sterk zijn en Emma kon haar niet houden. Dus Ilse met leidtouw en al ook de bushes in en dan kun je het natuurlijk wel vergeten in een niet afgesloten gebied.. We besloten terug te gaan naar de barn, om wat te drinken en te bedenken wat te doen. Na een half uur zijn we terug gegaan om te zoeken. Wonder boven wonder vonden we ze en gek genoeg kwam Ilse toch naar me toe om een appel te halen. We besloten Ilse mee naar de Barn te nemen, Lady in langzaam tempo volgend. Na veel moeite hadden we uiteindelijk ook Lady te pakken en hebben we ze opgezadeld. Nouja we hadden maar 1 zadel, dus Lady moest zonder. Volgens Emma was Lady immers de best getrainde, maar ik had haar nog niet eerder geprobeerd, omdat ik haar eigenlijk een beetje oud vind om te rijden. Aangezien ze me de vorige keer in volle galop gevolgd was, dacht ik toch dat we het best een beetje konden proberen. Bij het wegrijden had Ilse een beetje protest en was Lady heel er gemakkelijk. Al snel konden we alles met ze en deden draf en galop, maar vooral veel stappen. Ik wilde geen risico nemen ivm Lady’s leeftijd. Het fijne was wel dat we Lady zonder zadel reden en dus heel makkelijk haar ademhaling konden voelen, dus werd het inschatten een stuk makkelijker. Halverwege hebben we omgewisseld van paard en ben ik op Lady gegaan, dus zonder zadel. Na een galopje ging ze over een wel heel relaxt gangetje. Ik had snel door wat het was, maar was stomverbaasd: telgang!! Ik had nog nooit op een paard gezeten dat dat kon en het is zo cool om op een paard te zitten zonder zadel die dat kan! In het totaal hebben we zo’n 1,5 uur gereden, waarvan ik dus zo’n ¾ uur zonder zadel had gezeten….. lopen erna was bijna onmogelijk..haha.
Ik had haar moeder beloofd haar naar huis te brengen en besloten ik en Laura gelijk te gaan zwemmen bij de watervallen, want dat was daar vlak in de buurt. Nadat we Emma thuis hadden afgezet kwam ze een half uur later naar de watervallen vergezeld door twee enorme honden wat een schatten van een beesten bleken te zijn. Het was net of ze op haar paste, was zo grappig om te zien. Emma wist ook leuke plekjes in de pool. Waar je van de waterval af kon springen en hoe je onder de waterval op een plaats kon komen waar je gewoon kon ademen en door de waterval heen kon kijken! Ook heeft ze ons een andere weg gewezen die wij nog niet wisten, verhalen verteld die we nog niet kende, over 10 door Ian gekochte zebra’s, waarvan er nog twee over bleken te zijn. Verder ken ik nu bijna alle paardenspullen in het Afrikaans en in het Engels. De terugweg hebben we op de farm van Emma’s ouders wat gedronken en heeft ze ons het enorme huis en de tuin laten zien. Prachtig! ..die ouders moeten erg rijk zijn, aangezien dit slechts hun vakantiehuis was…
Toch heb ik deze week niet alleen paardgereden hoor!. Vorige week heb ik mijn geplande experimenten afgerond en dinsdag had ik besloten een ander experiment te starten en was daar dinsdag en woensdag mee bezig. Woensdagavond werd het echter zo’n vies weer. Het ging heel hard regenen en stormen. ’s Ochtends bleek al het zaagsel door en door nat te zijn, dus ik besloot de rest van de week mijn onderzoek even uit te stellen..Maar vond van een kant ook wel dat een beetje vakantie verdiend had. Ik had tot dan toe elke dag! Zonder weekend, patches uitgezet en gezeefd. Ik heb mijn supervisor in Nederland op de hoogte gebracht van mijn resultaten en wat statistiek besproken. Verder ben ik nog bezig gegaan met mijn volgende stageadres te zoeken. Ik heb contact gelegd met het NIOO. Ik hoop heel erg dat dat gaat lukken.
Vandaag is het weer heerlijk warm weer, misschien zelf weer een beetje té warm, eens bekijken wat de dag me brengt.
Groetjes, Carlijn
-
09 Oktober 2011 - 19:50
Marleen:
Hallo,
Gaaf zeg! Dat je ook nog tussendoor lekker kunt rijden. Dat heb je toch maar knap gedaan.
Ik bent trouwens voor mezelf begonnen met het paarden fluisteren. Ik doe dat met kinderen met b.v. adhd en autisme. Het is zo gaaf om te doen. We gebruiken de lichaamstaal van de paarden,dus heel herkenbaar voor de paarden. Alles gaat hierdoor in totale rust en vertrouwen. Het heeft een geweldige uitwerking op de kinderen, die zijn een uur lang gefocust en zijn helemaal relaxed, echt gaaf!
Verder ben ik in ons dorp een paar meisjes aan het helpen om echt contact met hun pony te krijgen. Rijden doen ze wel maar het lukt ze niet om het dier in alle rust te borstelen enz. terwijl dat de basis is van waaruit je verder werkt. Van de week was ik voor het eerst bij een meisje en binnen 5 minuten had ze een ander pony en ook haar baasje was ontspannen.
Ik zou wel eens een dagje bij jou willen kijken wat je daar allemaal doet en meemaakt,zo gaaf dat je dit doet.
Wanneer je weer in Nederland bent moeten we echt af gaan spreken en foto's kijken.
Succes
Marleen -
10 Oktober 2011 - 14:06
Denise:
He carlijn,
Leuk om te lezen dat je het zo naar je zin hebt! Je ouders hebben er volgensmij ook super veel zin in om jou te bezoeken en te zien waar je allemaal mee bezig bent!
Heel erg bedankt voor je kaartje, is was erg verrast! Ik herken het helemaal; het training geven aan jullie mis ik toch ook wel erg, en geniet er dan ook extra van wanneer ik een lesje mag gaan invallen (was heerlijk om te doen). Maar merk ook dat het voor de vereniging en voor mij zelf nu even goed is dat dit zo is gegaan. Wie weet in toekomst? als er zo'n mooie turnhal staat?!
Grappig om het berichtje van het meisje voor mij te lezen over de paardenfluisteraar: tijdens een dag van onze stichting kon je workshops kiezen en daar zat ook paardenfluisteraar bij. De mensen waren er super enthousiast over. Ben wel benieuwd naar hoe zij dit omzet richting kinderen.
Carlijn, nog heel veel plezier en succes met je project! Ohja, de nederlandse turndames hebben zich geplaatst voor de kwalificatieronde van de Olympische spelen. De score vielen enigsinds tegen, maar ze hebben nog een kans om zich te plaatsen. Ik heb nog geen beelden gezien, maar die worden dacht ik vanaf morgen uitgezonden. Celine heeft zich geplaatst voor de AA. Maar waarschijnlijk heb je dit alles vast al ergens gelezen.
Groetjes denise -
11 Oktober 2011 - 13:32
Carlijn Brands:
@ Marleen
Bedankt voor je reactie!
Ik kan best wat advies gebruiken nu.. haha. Lady, het oude paard heeft een wond van de teken die ik moet verzorgen, maar ze vinden de spray heel eng. Ik wilde je mailen hierover, maar ben je email kwijt... Kan je mij mailen als je dit leest? carlijn_brands@hotmail.com
@Denise
Bedankt voor je berichtje. Ik ben blij dat mijn kaartje is aangekomen! Ik geloof dat de helft tot nu toe maar aankomt.
Ik heb turnen zeker gevolgd! Niet gezien, maar wel gelezen. Als het hier nog wordt uitgezonden mocht ik bij de mensen waarvan dit adres is komen kijken.
Jij veel succes met alles! en tot gauw een keer!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley