De Baboons op het pad

Afgelopen zondag was het vies weer, maar sinds maandag neemt de temperatuur bijna exponentieel toe.. Het is vanaf 10 uur al te heet om in de zon te zitten of te wandelen en ik ben blij dat ik mijn werk vooral bij zonsopgang en zonsondergang moet doen.
Maandag was ‘townday’ en wilde ik mijn Visa gaan regelen. Helaas is dit nog niet gelukt, want volgens de vrouw waren we te vroeg! Erg apart, maargoed. Over een paar weken nog maar eens proberen.
Dinsdagmiddag zijn we met z’n allen naar de ‘Rockpools’ geweest. Het was bijna een uur lopen, maar daar kregen we wel wat voor terug. Prachtig via watervallen aan elkaar gekoppelde pooltjes. Natuurlijk was het water nog erg koud en jammer genoeg ook vrij troebel. Toch is iedereen erin geweest en hadden we de grootste schik met onze zelfgefabriceerde zwemband en ons geklauter op blote voeten over de rotsen. We zijn zelfs nog een slang tegen gekomen, maar we weten weer eens niet wat voor soort. Ik moest helaas snel weer alleen terug, omdat ik mijn voedselpatches moest vullen voordat het donker werd.

Woensdagochtend had ik met Oldrich afgesproken om mijn en mijn ouders reis uit te stippelen. Ik heb zo’n 2.5 uur bij Oldrich gezeten en we hebben de mogelijke opties afgewogen en de wegen besproken. Krugerpark lijkt zo goed als gepland, maar in de dagen erna moeten keuzes gemaakt worden. Daar hebben we gelukkig nog de tijd voor, alleen Kruger moet snel gereserveerd worden.

Woensdagavond hadden we het afscheidsfeestje van Wesley en Amalie, het franse koppel. Dit keer was het feest buiten bij het kampvuur en hadden we deeggemaakt om brood aan de stok te braden. Ik besloot op een gegeven moment naar bed te gaan omdat ik erg vroeg op moest, omdat ik gezien had dat de Baboons in de buurt van mijn patches zaten. Waar de baboons namelijk savonds vlak voor zonsondergang zitten, zullen ze ook gaan slapen. Ik ging mijn tandenpoetsen, maar 1 van de Duitse jongens had dat gezien en vond dat ik terug moest naar het feest. Hij heeft me letterlijk teruggedragen en omdat ik mijn mond vol met tandenpasta had kon ik zo moeilijk protesteren. Nadat ik daar nog 1 drankje had gedronken (ja na mijn tandenpasta) en met mijn tandenborstel op de foto was geweest, mocht ik toch naar bed.
De volgende ochtend ging om 6 uur de wekker en kon ik er natuurlijk nauwelijks uitkomen, maar ik wilde perse de baboons voor zijn, want anders was al mijn werk van de dag ervoor voor niets geweest. Met mijn ontbijt in de hand ben ik richting de patches gelopen en daar 2 meter voor 1 van mijn frames met patches, zat de hele groep baboons op het pad in de zon elkaar te vlooien. Het was denk ik het indrukwekkendste wat ik gezien heb in Lajuma. Zo’n 30 baboons met baby’s en al over een afstand van zo’n 15 meter verspreid. Ze keken wel naar me op, maar schrokken niet. Helaas had ik niet mijn goede fototoestel bij, maar had ik wel net op het laatste moment mijn kleine compactcameratje in mijn tas gegooid. Via een omweg door de bosjes ben ik naar de rest van mijn patches gelopen. Na een uur waren ze weg en kon ik de schade aan mijn ‘frame’ bekijken. Die viel gelukkig mee. Het leek erop dat ze er wel in gezeten hadden, maar dat ze niet gegeten hadden. Gelukkig was het nog maar een trial experiment. De volgende keer dus nog maar eerder opstaan als de baboons in de buurt zijn. Haha.

Vandaag is het een lekker rustig dagje. Het franse koppel is vanmorgen vroeg vertrokken en Rebecca is meegegaan naar het dorp om haar vriend op te halen, die hier nu ook stage komt lopen. Ik zit dus vrijwel in mijn eentje in de Barn. Hopelijk krijg ik het voor elkaar om ook vanmiddag wat nuttigs te doen in dit warme warme weer.

Groetjes, Carlijn